شهیدی که مزارش در خلیج فارس است
شهید منوچهر عباسی، سی‌ام فروردین ۱۳۳۸ در روستای سقاواز از توابع اردبیل به دنیا آمد. پدرش از زحمتکشان روستای قلعه جوق بود و به دلیل کمبود امکانات در روستا، همسرش را برای وضع حمل به خانه پدری‌اش در روستای سقاواز برد و منوچهر در خانه پدر بزرگش به دنیا آمد. پدرش فداعلی و مادرش خانم‌ناز نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. سال ۱۳۶۱ با دختر عمویش ازدواج کرد. به عنوان ناوبان سوم نیروی دریایی ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و نهم فروردین ۱۳۶۷، با سمت تکنسین در تنگه هرمز بر اثر اصابت موشک ناو آمریکایی به کشتی، شهید شد. اثری از پیکرش به دست نیامد.
فرخ‌ناز عباسی همسر شهید از لحظه آخرین وداع با او چنین می‌گوید: آخرین وداعمان را هرگز فراموش نمیکنم. سه بار از من خداحافظی کرد. بار سوم گفتم چه خبر است؟ چند دفعه خداحافظی می‌کنی. سرش را انداخت پایین. من ناخواسته گریه کردم و گفتم تو را به حضرت زهرا (س) سپردم.
منوچهر رفت و من بعد از رفتنش، دلم چنان شور می‌زد که توانم را گرفته بود. فردای آن روز، اول ماه رمضان بود برای خوردن سحری بلند شدم اما نتوانستم یک لقمه غذا بخورم. ظهر از رادیو شنیدم که ناو سهند را زده‌اند. به دلم افتاد منوچهر شهید شده است.
بعد از اینکه خبر شهادتش را آوردند ما را به اسکله بردند، تنها آرزوم این بود برای آخرین بار چهره‌اش را ببینم اما پیکر پاکش را نتوانستند از آب بیرون بیاورند. با زبان روزه در اولین روز ماه رمضان مصادف با ۲۹ فروردین سال ۱۳۶۶ شهید شد و به آرزوی دیرینه اش رسید. مزار همسرم خلیج فارس است و هنوز بعد از سال‌ها حرفهای آخرش در گوشم مانده است.
دیدگاهتان را بنویسید