برای رضای خدا حاضرم از همه لذایذ دنیا بگذرم
شهید نادر ذکی زاده، بیست و نهم شهریور ۱۳۳۸، در شهرستان مراغه دیده به جهان گشود. پدرش محمدصادق(فوت ۱۳۵۹) بازنشسته ارتش بود و مادرش حبیبه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و در رشته تجربی دیپلم گرفت. کارگر شیرینی پزی بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. پنج آبان ۱۳۶۲ با سمت آرپی جی زن در بانه هنگام درگیری با گروه‌های ضد انقلاب بر اثر اصابت ترکش به سر و صورت شهید شد. مزار وی در گلزار شهدای قاسمیه اردبیل واقع است.
در فرازی از وصیت نامه شهید نادر ذکی‌پور می‌خوانیم:
بار الهى! از فرصتى که نصیبم کردى و مرا در این آزمایش شرکت دادى بسیار به درگاهت شکرگزارم و از اینکه توانستم در صف جهادگران در راه باشم بسیار خرسندم. خدایا تو خودت آگاه بر دل همگانى و می‌دانى که من همه کارهایم را سعى فراوان دارم که در راه تو و براى رضارتو انجام دهم. خدایا تو شاهد باش که اگر در این راه به شهادت برسم فقط براى رضاى تو باشد و هیچ گونه نظر دیگرى ندارم. خدایا براى رضاى تو حاضرم از جان و مال و زندگى و خانواده و همه لذایذ دنیوى بگذرم و فقط در مقابل مى‌خواهم جزو سربازان امام زمان(عج) باشم مرا جزو سربازان ایشان به حساب بیاورى و اجر شهدا را نصیبم گردانى.
در مورد پیام نیز خود را کوچکتر از آن احساس مى کنم که پیامى به این امت شهید پرور و ایثارگران مال و جان داشته باشم ولى چون وظیفه خویش احساس مى کنم چند پیام دارم که از همه امت و خانواده‌ام مى‌خواهم تا آخرین قطره خون دست از حمایت امام بر ندارند و همیشه پشتیبان ولایت فقیه باشند. صف‌هاى دشمن شکن نماز جمعه و دعاهاى کمیل و توسل را هر چه فشرده‌تر کنند ، شبهاى جمعه را به مزار شهدا بروند و دیدارى تازه کنند و براى شهدا تا مى توانند گریه و زارى کنند .
در خاتمه با سلام به مادرم که همه هستى من از او و همه ایمان و تربیت من از وجود برکت دامن اوست، تقاضا دارم که براى من ناراحت نباشد و اگر شهید شدم براى من هر چه مى‌خواهد گریه و عزادارى کند زیرا گریه و زارى و عزادارى براى شهدا اجر فراوان دارد ولى از شهید شدنم ناراحت نباشد زیرا او به خوبى امانت خدا را پرورید و دوباره تحویل خداوند داد و همیشه نزد مادر سرور شهیدان، فاطمه زهرا روسفید خواهد بود. بزرگترین افتخار براى یک مادر این است که در مقام مادر شهید باشد. مادر جان با توکل به خدا همه کارها درست مى‌شود. مادر مرا حلال کن و از خواهران و برادرم و همه خانواده و آشنایان طلب حلالیت دارم و امیدوارم مرا ببخشید .
والسلام علیکم و رحمه ا… و برکاته
نادر ذکى زاده- ۱۶/۲/۱۳۶۲
دیدگاهتان را بنویسید